Calgary Stampede - 'Howdy pardner!'

We hebben vanochtend een klein stukje in Calgary gereden richting het hotel. Onderweg hebben we gezorgd dat de camper klaar was om in te leveren (alle tanks geleegd en de propaantank bij laten vullen). We waren vroeg bij het hotel, maar konden meteen inchecken. Wat een luxe hotel! We keken onze ogen al uit bij de lobby. De kamer was helemaal fantastisch! Een kingsize-bed en grote badkamer met heerlijke douche was precies het tegenovergestelde van wat we 4 weken aan luxe gehad hebben. En dan te bedenken dat dit het goedkoopste hotel van Calgary was!
De reden hiervoor was de Calgary Stampede. Het grootste outdoor-evenement ter wereld. Het hotel zat hier behoorlijk ver vandaan, dus was waarschijnlijk minder in trek. Wij vonden het echter prima: een half uurtje lopen naar de metro, 20 minuten met de metro en vervolgens nog 10 minuten lopen naar het evenement was prima te doen! Zeker omdat we van tevoren natuurlijk even lekker opgefrist waren.
Aangekomen bij de Calgary Stampede leek het net een grote kermis! Het hele terrein stond vol met kleurrijke eettentjes en veel verschillende attracties. En de dresscode was 'western' dus bijna iedereen had een cowbow-hoed op en de echte cowboys hadden bijpassende riemen en schoenen. Dat droeg zeker bij aan de sfeer! Linda was al voorzien, maar voor Robbert gaan we op het terrein op zoek naar een hoed. We besloten zo snel mogelijk te mengen door puur Amerikaans/Canadees 'root beer' en 'corn-dogs' te bestellen. Het was allebei verrassend lekker!
De kermis was echter lang niet het enige onderdeel van de Calgary Stampede. Op het terrein stonden verschillende hallen en stadions (normaal gesproken ijshockey-stadions) waar van alles te doen was. We besloten gewoon wat rond te neuzen en overal naar binnen te gaan om te kijken wat er te beleven was. Het aanbod was heel gevarieerd. Om een paar voorbeelden te noemen: je kon de mooiste rassen van schapen, koeien en paarden bekijken in stallen, er waren diverse prijsuitreikingen voor de mooiste 'chuckwagons' (een soort kleine woonwagens) met bijbehorende paarden en er was een heuse 'schapen-scheer-wedstrijd'. Het was allemaal heel grappig om te zien. We zijn naar een 'cattle penning'-wedstrijd geweest. Daarbij staat een kudde koeien bij elkaar met elk een ander nummer (alle nummers komen 3x voor). De echte cowboys en cowgirls moeten alle 3 de koeien van één nummer zo snel mogelijk binnen een hek zien te krijgen. Dat zag er heel spectaculair uit!
Vervolgens was het tijd voor iets wat niet met vee te maken had: we gingen naar een crossmotor-show. Verschillende crossmotoren lieten hele gave stunts zien, dus dat was wel even een welkome afwisseling. De tijd ging snel, dus inmiddels was het tijd voor het hoofd-evenement: de 'chuckwagon'-races. We zaten op een grote tribune helemaal bovenaan, dus dat gaf een mooi overzicht van de baan. Aan het begin hadden we geen idee wat de bedoeling was, maar gaandeweg leerden we de regels. In het kort: er is één berijder van de chuckwagon en er zijn 2 'outriders', deze rijden gewoon op een paard. Één van de twee 'outriders' doet een rubberen vat in de 'chuckwagon'. Vervolgens stappen ze beiden op hun paard en maken ze samen met de chuckwagon een rondje rond een pilon. Dan beginnen ze aan één ronde in het stadion. Wie het eerste over de finish is wint met als enige voorwaarde dat de outriders zich binnen '150 feet' van de chuckwagon bevinden. Het was leuk om te zien, maar het meest indrukwekkende moest nog komen: de eindshow!
Dit was echt heel tof! Een groot podium werd verreden op het terrein. De show was te vergelijken met 'cirque du soleil': een mix tussen dans- en zangoptredens en acrobatiek. Zo zagen we een soort kort-musicaloptreden, een koorddanseres en trampoline-springers. Alles was echt over-the-top! En als klap op de vuurpijl (letterlijk) werd de avond afgesloten met een geweldige vuurwerkshow! Deze was nog indrukwekkender dan de show tijdens Canada Day. Helemaal voldaan en vol van adrenaline hadden we nog genoeg energie voor de terugreis naar het hotel. Daar vielen we echter meteen een coma, zo moe waren we.