Hells Canyon!

We waren vanochtend om half 9 vertrokken vanaf onze 'camping' naar het visitor center waar we na ongeveer 1,5 uur rijden om 9 uur aankwamen. Totale verwarring! Wat bleek... Met het oversteken van de Snake River zijn we in de staat Oregon gekomen waar het een uur vroeger is dan in Idaho. Bij het visitor center hadden we geinformeerd waar we met een jetboot door de Canyon konden. We waren hiervoor op de goede plek en dit was mogelijk om 10 uur en om 2 uur. Die van 10 uur zat helaas vol, dus hadden we ons ingeschreven voor die van 2 uur. We hadden dus wat tijd om te overbruggen. Aangezien we aan het eind van een doodlopende weg zaten en het dichtsbijzijnde plaatsje waar je iets kon doen al snel een uur rijden was, besloten we in de buurt van het visitor center te blijven. Aangezien het snikheet was hebben we onze zwemkleding aangetrokken en hebben we een plaatje langs de rivier opgezocht waar we lekker even konden zwemmen. Nouja, lekker... Robbert vond het heerlijk en lag dan ook zo in het water (wat niet vreemd is, want dat is altijd zo). Bij Linda duurde het allemaal wat langer, aangezien de rivier heel erg koud was (combinatie van smeltwater en een snelstromende rivier). Nadat Linda uiteindelijk de duik in het water had genomen, was ze er na 10 seconde ook weer uit. Dan maar langs de rivier, in de schaduw, op onze stoeltjes een boek lezen. Toen het 1 uur was zijn we gaan lunchen in de camper, waarna we naar de verzamelplaats voor de jetboot zijn gegaan. Daar kwamen we het Amerikaans (gepensioneerd) stel dat we 's ochtends hadden ontmoet weer tegen, zij gingen ook met de jetboot van 2 uur mee. Zoals we al vaker hadden meegemaakt waren dit ook hele aardige Amerikanen die zeer geïnterresseerd waren en we hebben dan ook gezellig met hun staan kletsen over vanalles en nog wat. Uiteindelijk mochten we de boot op en vertrokken we. We gingen door de woeste rivier over rotsen, door flinke stroomversnellingen en kleine watervallen. En dat met aan weerskanten de gigantische rotsen van de Hells Canyon. Vanuit die rotsen liepen verschillende beekjes de rivier in. Af en toe minderde de schipper vaart en legde hij het een en ander uit. Halverwege de rit konden we even uitstappen om naar een plek te gaan waar ze rotstekeningen hadden gevonden van de indianen. Uiteindelijk duurde de totale rit ongeveer 2 uur. Het was echt supervet om dit een keer gedaan te hebben! Nadag we terug waren bij de camper zijn we richting het westen vertrokken. Onderweg hadden we nog bij een typisch Amerikaans eettentje, een soort kantine leek het wel, een lekkere grote burger gegeten. Dat ging er wel in na zo'n dag! De refill-constructie is trouwens wel erg wennen. We kregen ongeveer een halve liter drinken en we waren nog niet halverwege of ze kwam al weer langs om te vragen of we nog wat meer wilde (alsof een halve liter drinken niet genoeg is...). Wel erg aardige mensen en super lekker gegeten. Uiteindelijk zijn we weer op een parkeerterrein terrecht gekomen waar we de nacht weer gaan doorbrengen.