Rustdag!

Rustdag!
De volgende ochtend wilden we ons een beetje wassen in het riviertje waar we bij stonden. Robbert klauterde bij de stenen naar beneden het riviertje in. Het water was echt ijskoud en Robbert was er dan ook snel weer uit. Linda besloot de klim naar beneden maar niet te maken en ging zich uiteindelijk in de camper even opfrissen.
Daarna zijn we vertrokken richting de volgende camping. We wilden nog even naar Mount St. Helens, maar omdat er allerlei wegen afgesloten waren (in verband met late sneeuw, het is bijna juli!) hebben we deze alleen van een afstandje bewondert. De route die we vervolgens hadden richting de snelweg ging door allerlei bossen heen en was, zoals zoveel wegen hier, weer heel mooi en een attractie op zich.
Rond 2 uur kwamen we aan op de camping die net ten zuiden van Seattle en net ten noorden van Tacoma ligt. Nadat we ons geinstalleerd hadden en een lading was in de wasmachine hadden gedaan, namen we een verfrissende duik in het zwembad. Dat was heerlijk na zo'n vermoeiende rit.
Aangezien het een rustdag was hadden we geen zin om te koken. We besloten met het openbaar vervoer (bus + 'light rail', een soort bovengrondse metro) naar het centrum van Seattle te gaan om daar te eten. Hoewel het geen pizzadag was hebben we wel pizza gegeten bij een erg leuke tent. We vonden dat dit ook wel moest kunnen aangezien we al 3 pizzadagen op rij GEEN pizza hadden gehad... Bij de pizza kregen we een soort van saladedressing  erbij ('ranch on the side'), wat wij nogal vreemd vonden, maar het was daar de normaalste zaak van de wereld om je pizza in deze saus te dopen. Dusja, wie zijn wij dan om daar niet aan mee te doen. En het was nog lekker ook!
Na het avondeten hebben we nog een uurtje door de stad gewandeld, waarna we weer met het openbaar vervoer terug naar de camping zijn gegaan.